Geen Starbucks… Diegobucks veel beter! Sedert ik ben gearriveerd, zorgt hij goed voor mij; de lieve vriend van een vriend! Over een week begint het -of beter gezegd: vervolgt een ervaring dat abrupt stopte door de COVID-19 pandemie. Mijn residency bij Despina, Rio de Janeiro, kan voortgang vinden. Maar eerst een weekje bijkomen. En dan ook beseffen: ik mis team RAG. Dat afstemmen, plagen, uitdagen, lachen, samen beslissen, vaststellen, en bepalen hoe of wat… Allemaal voorlopig virtueel.

Ik ging door met lezen. Het boek ‘Tijd als kwetsbaarheid’ dat mijn besef van tijd wist te verleiden; tot ik besloot: SOLO doesn’t exist! Toen vloog ik even naar 2024 en kwam terug naar hier en nu. Ik was nog op weg naar mijn bestemming. Die plek werd Rio de Janeiro.

Hoe wil ik goed en optimaal mijn tijd hier in vullen? Om antwoord te vinden, doe ik een poging om mijn tijd te vereenzamen. Die mislukking loont, want op tijd besef ik verschillende noten van eenzelfde lied. Die compositie kent wellicht veel meer noten die ik nooit zal vatten. In deze strijd leer ik: alles dat dood is, is bewust-zijn.

Deze reis

Zo anders en stil

Omringd door strijd van het verkeer

van voertuigen en mensen 

van naar de oren schietende muziek

van het kruipend ontbijt naar mijn maag 

In die drukte gegijzeld

Die stilte 

Bij een reis die ik maak

Niet zoals ik dacht

Alleen!

Stille reis 

Opgeslokte tijd…

Deze reis